Eiwit

Wat betekent eiwit in urine?

Eiwit is de bouwstof van cellen in ons lichaam. In de urine hoort normaal gesproken geen eiwit voor te komen. Als het wel in de urine wordt gevonden wordt dit in de geneeskunde proteïnurie genoemd. De nieren werken als filters voor afvalstoffen uit het bloed. Eiwitten worden afgebroken en uitgescheiden in de vorm van ureum. Echter soms kan het eiwit door de filters heen geperst worden en in de urine terecht komen.

Eiwitten in de urine kunnen dus een signaal zijn dat de filters van de nieren zijn aangetast door ziekte.

Hoe wordt proteïnurie getest?

Dit kan heel eenvoudig met een dipstick test, hierbij wordt een klein papiertje in de urine gedoopt. De verkleuring van het papier is een maat voor de hoeveelheid eiwit. In het laboratorium kan het daarna eventueel nog nauwkeuriger gemeten worden.

Wanneer wordt eiwit in urine getest?

Het eiwit in de urine wordt getest bij de verdenking op een nierziekte. Het kan bijvoorbeeld een vroeg signaal van nierziekte zijn, maar het kan ook door iets anders veroorzaakt worden, zoals bijvoorbeeld het niet genoeg drinken van water. Vaak worden er samen met deze testen ook andere testen gedaan waaronder de bloeddruk en de nierfunctie.

Risico op proteïnurie

Bij de volgende aandoeningen en condities kan er spraken zijn van proteïnurie:

  • Diabetes
  • Hoge bloeddruk
  • Familiegeschiedenis van nierfalen
  • Oudere
  • Zwangere

Zwangerschap

In de zwangerschap kan het voorkomen dat er kleine hoeveelheden eiwit in de urine worden gevonden. De verloskundige controleert de urine op indicatie, bijvoorbeeld als er sprake is van hoge bloeddruk. Dit is vooral van belang in de tweede helft van de zwangerschap. In dit stadium kan het een teken zijn dat er sprake is van pre-eclampsie (zwangerschapsvergiftiging).

Normaalwaarden eiwit in de urine

< 150 mg/24 uur (vooral albumine)